Vlaanderens dageraad aan de IJzer

Jan Huijbrechts (°1962) is master cultuurwetenschappen. Hij publiceerde een twintigtal, meestal militair-historische studies, die de periode tussen 1789 en 1918 in onze gewesten bestrijken, met bijzondere aandacht voor de Eerste Wereldoorlog. Eerder verscheen bij uitgeverij Egmont zijn cultuurhistorische reisgids ‘In Vlaanderens Velden: Drie verkenningen langs het IJzerfront ’14-’18’.

In ‘Vlaanderens dageraad aan de IJzer’ vindt u het chronologisch verhaal van de Vlaamse bewustwording en agitatie aan het IJzerfront tijdens de eerste Wereldoorlog. Dit te vaak verzwegen hoofdstuk uit onze oorlogsgeschiedenis wordt binnen het bredere raamwerk van de militaire operaties van het Belgisch leger tijdens de Grote Oorlog geplaatst. En natuurlijk ook gekaderd in de politieke besluitvorming door de Belgische regering die voor het grootste deel van de oorlog, ver van het front, in Frankrijk verbleef. Dit boek illustreert niet alleen hoe het vaak arrogante of ondoordachte optreden van legertop, vorst en regering kwaad bloed zette bij de Vlaamsgezinden aan het front. Het probeert ook aan te geven hoe een minderheidsstroming die werd gedragen door jonge, hoofdzakelijk katholieke intellectuelen, studenten, aalmoezeniers, brancardiers en onderwijzers aan invloed en gewicht won naargelang de oorlog zich voortsleepte en de tegenstellingen op de spits werden gedreven. Hun eisen, rechtvaardige taaltoestanden in het leger en de vernederlandsing van het openbare leven in Vlaanderen - sinds decennia de doelstellingen van de Vlaamse Beweging - botsten op een muur van onbegrip en wantrouwen bij de gevestigde machten. Gedwongen door de omstandigheden verdween de Vlaamsgezinde werking aan het front precies honderd jaar geleden, in 1917, in de clandestiniteit. Een eeuw later wordt dit boek opgedragen aan dit handvol Vlaamse militairen die, enkel gewapend met de moed van hun overtuiging, in het slijk van de IJzergrachten droomden van een vaderland dat het hunne wél kon zijn…